Opening: vrijdag 11 november van 17 - 21.00 uur
preview: donderdag 10 november van 17 - 19:30 uur

Bram Braam (NL, 1980) is als beeldend kunstenaar geïnteresseerd in het maakbare van onze dagelijkse omgeving. Naast het vervaardigen van foto's, collages en assemblages, legt Braam zich voornamelijk toe op sculpturaal werk van subtiel of juist imposant formaat. Vele invloeden zijn hierin te traceren: het Amerikaanse minimalisme van Donald Judd en Sol LeWitt, het utopisch denken van een architect als Le Corbusier, maar ook het modernisme van Bauhaus en De Stijl. De planmatige helderheid van het Hollandse landschap en de rauwe, urbane chaos van Braams woonplaats Berlijn komen samen in zijn werk.

Als een beeldhouwer beziet Braam de openbare ruimte. Hij fotografeert onbestemde 'non-plekken' in de stad, of juist stedelijke gebieden waar oud en nieuw elkaar raken. Deze concrete observaties zet Braam in zijn atelier om naar abstracte beelden, balancerend op de grens tussen formeel en narratief. Steeds opnieuw wordt het grijze gebied tussen toeval en controle, natuur en cultuur bevraagd. Wanneer is iets oorspronkelijk en 'echt', en wanneer zorgvuldig geconstrueerd? In het dagelijks leven is kunstmatigheid alomtegenwoordig: van Photoshop tot plastische chirurgie, van virtual reality tot hologram. Niet voor niets is Braam gefascineerd door het begrip 'hyperrealiteit' van filosoof Jean Baudrillard (1929-2007). Met deze term verwijst Baudrillard naar een nagemaakte, verbeterde versie van de alledaagse werkelijkheid waarin realiteit en illusie nauwelijks nog van elkaar te onderscheiden zijn.

In zijn solotentoonstelling Welcome to the real world beoogt Braam deze verschillende werkelijkheden te laten samenkomen. Dit komt onder meer tot uiting in de kenmerkende mix van artificiële en gevonden materialen. Zo bestaat de buitenkant van de site-specific installatie Black White uit verweerde zwarte platen die in de bouw worden gebruikt voor het gieten van beton - een fase tussen plan en uitvoering. Het binnenste van de installatie toont daarentegen een structuur van glanzende glasplaten en witte oppervlakten. De diverse uitgestalde stenen zijn slechts deels authentiek: de fluoriserend oranje helften zijn plastic 3-D prints. In de assemblage Horror Vacui zijn ongepolijste constructieplaten met sporen van vandalisme, gentrificatie en verval gecombineerd met high-gloss plexiglas.

De fotoserie Accidental Visions toont locaties in Berlijn waar onbedoeld artistieke verwijzingen naar het modernisme lijken te zijn ontstaan: slordige lagen verf in nét afwijkende kleuren zijn aangebracht over muren vol graffiti. Braam completeert de compositie met een extra laag van strakke kleurvlakken. Een vergelijkbare tegenstelling ligt ten grondslag aan de installatie The different possibilities of a thruth, waarin een rauw straatobject naast een gestileerde vorm is geplaatst. In Braams openlijke onderzoek naar vorm en materiaal belicht hij niet alleen zijn artistieke proces, maar ook de snelheid waarmee de publieke ruimte van een metropool als Berlijn voortdurend transformeert. De heterogeniteit van Braams woonplaats vindt daarmee een evenbeeld in de (letterlijke) gelaagdheid van zijn werk.