This Sleeping-Painter Dream – solo - Jan ten Have
‘(Bizar, onmiddellijk, emotioneel, spectraal, mooi & suïcidaal.)
Op lood heb ik gezichten in grisaille geverfd. Heel precies; ze zitten diep in het schilderij. En
vanuit die portretten in grijs en loodwit ontstond het beeld. Op een geheimzinnige manier
bleven die figuren doorwerken. Heftiger. Meer ontroerend; juist omdat ze ruw werden
uitgewist door al die lagen glas. En hoe meer ik ze weg beitste, des te meer kwamen ze terug
als geslepen diamanten op glas . . . vrij, en diep genoeg om hun beeld te zijn.’
- Jan ten Have, februari 2023
Drie keer solo in één lijn
Als pure schilder kwam Jan ten Have binnen bij de galerie in 2011. Na een 17-jarig verblijf in Kythera, Griekenland. Die pure schilder is Ten Have altijd gebleven. Maar steeds werkend in andere media. Een kunstenaar ook die zichzelf de opdracht gaf zichzelf ‘weg te schilderen’, zodat alleen het werk waar het om gaat, overblijft. In de tijd dat ik met Jan werk, vindt hij zichzelf voortdurend opnieuw uit. ‘Frank, vergeet alles wat ik hiervoor heb gemaakt, kijk naar dit!’. Ten Have stapte ooit een klooster binnen met de vraag of hij gebruik mocht maken van hun keramische ovens, leefde met het ritme daar en maakte porseleinen schilderijen dunner dan de monniken voor mogelijk hielden. Hij deed een artist-in-residence bij het wereldwijd gerenommeerde EKWC en combineerde porselein met glas. Nu heeft hij zich vrij gemaakt van de ovens en maakt wéér een nieuwe stap, in lijn met zijn oeuvre. Verpulverd glas, lood, olieverf, maar nog steeds schilderijen. En ze zijn prachtig.
Met zijn solo lanceert de galerie ook zijn feuilleton; een editie van 33, allemaal uniek, allemaal anders. Per werk verkrijgbaar voor € 40,00.
FLASH-BACK – solo - Daan den Houter
Daan den Houter brengt meerdere, tegenstrijdige, onderwerpen samen in één werk. Dit resulteert in stukken die in conflict zijn met zichzelf. Het zet aan tot de discussie over het eigen bestaan en de mening van de kijker. Met humor en cynisme creëert hij een ander perspectief op de materie van kunst en de eigen aannames over onze dagelijkse leefomgeving.
FLASH-BACK toont de documentaire over zijn 8-uur tekenfabriek waarvoor hij werknemers inhuurde om letterlijk hun werktijd om te zetten in tekeningen bestaande uit 8 simpele lijnen. Een onderdeel van zijn doorlopende serie 8 uur tekeningen waaraan hij sinds 2002 werkt; deze tekening bestaande uit 8 simpele lijnen die hij gedurende een werkdag neerzet op papier. Gesigneerd en gedateerd op die dag, waarop hij over elke streep een uur heeft gedaan. De reeks is compleet als hij uiteindelijk elke datum van het jaar heeft getekend. Met de 8 uur tekenfabriek genereerde Den Houter in één dag zes tekeningen zonder daar zelf een lijn voor op papier te zetten.
In deze terugblik maakt hij onder andere zijn reeks WIGS compleet met een vierde: pruiken gemaakt van zijn eigen haar. Den Houter onderzoekt hiermee zijn eigen identiteit als kunstenaar. Het biedt hem de mogelijkheid om, verkleed als zichzelf, een persiflage te genereren op zichzelf, door hemzelf. Tot nog toe maakte hij 4 pruiken, hetzelfde kapsel, verschillende periodes in zijn leven. Elke pruik is een zelfportret in beeld maar ook in de ingekapselde DNA-structuur in de haren. Een flashback naar een andere tijd geconserveerd in de dode cellen van de kunstenaar.
PARTITA No. 444 – solo – Saminte Ekeland
Borduurtekeningen in transparant plastic, emaille verf, linnen draad.
Ritme, rechte lijnen, transparantie, gelaagdheid, concentratie, herhaling, kruisende lijnen die elkaar raken en soms niet.
Deze abstracte werken refereren zowel aan de Zero beweging in de kunst als de Partitas van J.S. Bach. In het beroemde Rolling Stone interview (1974) legde de Canadese pianist Glenn Gould, voor velen de grootste interpretator van zijn Partitas, uit waarom hij nooit pianoles gaf: ‘het technische aspect heb ik je binnen een half uur uitgelegd, maar dat betekent niet dat je een goede pianist bent. Een beetje zoals het leven. Je bent geworpen in het leven, maar het gaat erom wat je ermee doet.’
Zo zie ik dit ook de lijnen in mijn werk. Ik probeer de complexiteit ervan weer te geven. Easy to Learn. Fucking Hard to Master.
- Saminte Ekeland, februari 2023