Allreadymade
Midas Zwaan (Amsterdam 1983)
In het werk van Zwaan vervagen de grenzen tussen assemblage, sculptuur en installatie. Zo struint Zwaan kringloopwinkels in stad en land af, op zoek naar zogenaamde ‘gevonden’ voorwerpen, geselecteerd op vorm, materiaalsoort en betekenis.Hiermee construeert Zwaan, barokke, surrealistische, carnavaleske en onorthodoxe assemblages, sculpturen en installaties die aanschuren tegen het begrip ‘readymade’.
In dit geval zijn het levensgrote bouwpakketten, bestaande uit uiteenlopende gebruiksvoorwerpen, die moeten worden geconstrueerd voordat het werk een sculptuur of een installatie vormt.
Aan de afzonderlijke tweedehands gebruiksvoorwerpen wordt een nieuwe functie toegekend. Deze worden verheven tot symbolen die verwijzen naar de overdaad van onze consumptiemaatschappij. Daarnaast zijn herinneringen en sentimenten een belangrijke rode draad in het werk. Zo zijn diverse veilingkratten, piratenkisten en koffers geassembleerd tot nostalgische kijkkisten die op collageachtige wijze het innerlijk wezen verbeelden. Belicht door een onheilspellende sfeer vol van dood, verderf, roem en zelfpromotie. Een blik in deze kijkkisten vraagt om een nauwgezet oog dat speelt met de magie en de intimiteit tussen de toeschouwer en het werk.
Sandra Smets NRC CS 17 december 2010: [...Het werk in kwestie is inderdaad de showstopper van de tentoonstelling: een tank, gebouwd van kindermeubels en ander huisraad. Zwaan bewerkte het met teer en vuur voor een zwartgeblakerd uiterlijk dat refereert naar de schijnbaar zware jeugd van de kunstenaar.
Die verwijzing geldt ook voor zijn andere werken: assemblages van koffers en kistjes die hij optuigt met adelaars en wapentuig. Het resultaat is een barokke, donkere beeldtaal die aanschurkt tegen bekend werk - Marc Bijl, Wim Delvoye - en het vooral op foto's goed doet. Dat is een fenomeen om rekening mee te houden. Internationaal hebben de rijkste verzamelaars inmiddels de gewoonte om kunst te kopen op basis van foto's, simpelweg omdat ze geen tijd hebben om kunst in het echt te gaan bekijken. Hoe mediageniek kunst is, kan belangrijker zijn dan hoe het in het echt overkomt.]
Fotografie: Pim Leenen